အဲရားဇလံု (Air ZaLone) ေလေၾကာင္းမွ ေလယာဥ္တစ္စီး၊ ေျပးလမ္းေခ်ာ္ျပီး မေတာ္တဆ ထိခိုက္မႈ ျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္ ေျပးလမ္းေခ်ာ္ရတာလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ ဝါရင့္ေလယာဥ္မႉးႀကီးတစ္ဦးက အဲဒီေလယာဥ္ကုိ ေမာင္းခ့ဲတ့ဲ သူ႔တပည့္ေလယာဥ္မႉးေလးကုိ ေမးျမန္းစစ္ေဆးေနပါတယ္… …
“မင္းေလယာဥ္ အဲဒီကြင္းကုိ ဆင္းတ့ဲ အခ်ိန္တုန္းက ရာသီဥတု ေကာင္းတယ္မလား”
“ေကာင္းပါတယ္ခင္ဗ်၊ ကြင္းကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရပါတယ္”
“ေကာင္းပါတယ္ခင္ဗ်၊ ကြင္းကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရပါတယ္”
“ေလယာဥ္ဘီးေရာ ခ်လို႔ရတယ္မလား”
“ရပါတယ္ခင္ဗ်”
“ရပါတယ္ခင္ဗ်”
“ေလယာဥ္ရဲ႕ စက္ပုိင္းဆိုင္ရာ ခၽြတ္ယြင္းလို႔လား”
“အင္ဂ်င္ပုိင္းလည္း အားလံုးေကာင္းပါတယ္ ဆရာ”
“အင္ဂ်င္ပုိင္းလည္း အားလံုးေကာင္းပါတယ္ ဆရာ”
“ဒါဆို ဘာလို႔ လမ္းေခ်ာ္ရတာလဲကြ”
“ေျပးလမ္းေၾကာင့္ပါ”
“ေျပးလမ္းေၾကာင့္ပါ”
“ေျပးလမ္းက ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
ေလယာဥ္မႉးေလးရဲ႕ အေျဖက စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတယ္… …
“ေျပးလမ္းက ေပ ၅ဝ ေလာက္ပဲရွည္တယ္ဆရာ”
“ေဟ…. ဟုတ္လား”
“ေဟ…. ဟုတ္လား”
“ဟုတ္တယ္ဆရာရဲ႕၊ အရွည္ကသာ ေပ ၅ဝ ထဲရိွတာ၊ ေျပးလမ္းအက်ယ္က်ေတာ့ မလိုအပ္ဘဲ တစ္မိုင္ခြဲေလာက္ လုပ္ထားတယ္”
“ငင္…”
“ငင္…”
အဲဒီေတာ့မွ ေလယာဥ္မႉးႀကီးလည္း သေဘာေပါက္သြားျပီး သူ႔တပည့္ကုိ ဖေနာင္နဲ႔ ထေပါက္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္… …
“ေခြးမသား၊ နင့္ဟာနင္မွားျပီး ေျပးလမ္းကုိ ကန္႔လန္႔ဆင္းမိရင္ ဆင္းမိတယ္မေျပာဘူး အင့္ဟာ.. ဖုန္း”
“ေအာင္မငွီး ျဗန္႔…”
.
.
“ေအာင္မငွီး ျဗန္႔…”
.
.
သန္၄ကုိ – ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
0 comments:
Post a Comment