သမၼတႀကိဳပြဳိင့္

အစက စိတ္မကူးခဲ့႐ိုး အမွန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၀၈ ခု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒႀကီးက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးမွ ျပင္ဆင္ႏိုင္ေတာ့မယ္ဆိုလို႔ အခုလို စိတ္ကူးျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီလိုပါ ၂၀၀၈ ခု ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒႀကီး ၂၀၁၅ ခု ေရြးေကာက္ပြဲအမီ မျပင္ႏုိင္ရင္ ပုဒ္မ ၅၉၊ ပိုဒ္ခြဲ (စ)အရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္တဲ့၊ ေလးစားခ်စ္ခင္ ရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တေယာက္ သမၼတျဖစ္ပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးေလ။

အဲဒီမွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကႀကီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီး သူရဦးေရႊမန္းက ေနာက္သက္တမ္းမွာ အခုလက္ရွိသမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က သမၼတလုပ္ကိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း ေျပာလာတယ္။ “၀မ္းသာလိုက္တာ” ဆိုတဲ့ စကားေျပာ ခ်င္တာ “၀မ္းသာလိုက္ ဆိုတာေျပာရေသး “တာ” ဆိုတာ မဆက္ရေသးဘူး။ သူသမၼတလုပ္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းေျပာလာပါေတာ့တယ္။ သူမို႔လို႔ မရွက္မရြံ႕၊ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျပာရဲလိုက္တာလို႔ ေအာက္ေမ့မိေသး။ ဘာ လို႔ သူ႔သမၼတလုပ္ခ်င္ပါသလဲဆိုေတာ့။ သမၼတဆိုတာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕အႀကီးအကဲဆံုး ပုဂ္ၢိဳလ္ပါတဲ့။ သူကႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕တာ၀န္ေတြကို ဆထက္ထမ္းပိုး ဒီထက္မက ထမ္းေဆာင္ခ်င္လြန္းလို႔ သမၼတဖစ္ခ်င္တာပါတဲ့။ “ၾကားၾကလို႔မွေတာ္ၾကေလေရာ့သလား အရပ္ကတို႔ေရ” လို႔ ေအာ္သာေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။

ဒီမွာရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာၾကစို႔ရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သမၼတရာထူးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ မအပ္ႏွင္းခ်င္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ၾကည့္ေလ။ သူတို႔ ေျပာ,ေျပာေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ပထမဦးဆံုး (၅)ႏွစ္သက္တမ္းမွာ တေယာက္တည္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ကေန ဦးသိန္းစိန္ျဖစ္လာတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္က သမၼတျဖစ္လာတယ္ေလ။ သူသမၼတသက္တမ္းမွာ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို ရပ္ဆိုင္းထားမယ္ဆိုေတာ့ အေၾကာင္းမသိရွာၾကတဲ့ ျပည္သူေတြခမ်ာ ““ဒို႔သမၼတႀကီး၊ ဒသမၼတႀကီး” ရယ္လို႔ ျဖစ္ကုန္ၾကေရာ။ (ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္မိတယ္။ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းသာ ရပ္ဆိုင္းထားမွာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းကိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြ ဒဏ္ရာရရ၊ လူေတြေသေသ၊ မျဖစ္မေန အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္လို႔ သမၼတႀကီးရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေတးမွတ္မယ္ထင္တာပါပဲ)။

ေနာက္ေတာ့ အရက္ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြခြင့္ျပဳၿပီး ႏြားႏို႔ ေသာက္ၾကပါလားလို႔ေျပာလိုေျပာ။ ေငြသံုးသိန္းေလာက္ေတာ့ ယူခ်င္ယူပါေစ။ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈထဲ မထည့္ပါနဲ႔လို႔ ဆိုလို႔ဆို။ အေရးႀကီးတဲ့ (၄)ပြင့္ဆိုင္၊ (၆)ပြင့္ဆိုင္ေတာင္းဆိုေတာ့ ရာသီအကူးအေျပာင္းမို႔ ႏွာေစးေနပါသတဲ့။ ခုေတာ့ “ဒို႔-သမၼတႀကီး”ေနရာမွာ “မိဘျပည္သူမ်ား ခင္ဗ်ာ” လို႔ေျပာဆိုေနၾကကုန္ၿပီ။

အခု သူရဦးေရႊမန္းက သူသမၼတလုပ္ခ်င္သတဲ့။ “ေနာက္တက္လာတဲ့ ေမာင္ပုလဲ ဒိုင္း၀န္ထက္ကဲ”ဆိုတာလို ျဖစ္ေတာ့မေပါ့။ သူရဦးေရႊမန္းက နအဖအစိုးရလက္ထက္မွာ တတိယေခါင္းေဆာင္လို႔သတ္မွတ္ထားၾကတာေလ။ သူ႔အထက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးတို႔၊ အၿငိမ္းစားယူသြားၾကေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေတာ့ ျဖစ္ရေခ်ေသးရဲ႕ စိတ္ကူးေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိမွာေပါ့ေလ။ (ကၽြန္ေတာ္သာဆိုရင္ေတာ့ “ေသခ်ာေပါက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးျဖစ္ၿပီကြ” လို႔ ထ,ခုန္ေအာ္ေျပာမိမွာ အေသအခ်ာပါပဲ) ဒါေပမဲ့ တိုင္းေရးျပည္ေရး ေပါက္နဲ႔ေက်းလို႔ဆိုမဟုတ္လား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းကေန၊ သူရဦးေရႊမန္းဘ၀ေျပာင္းလဲခံလိုက္ရေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအိပ္မက္က လြင့္ျပယ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားရေတာ့တယ္။ သနားစရာ။

ေမွ်ာ္လင့္စရာေတာ့ ရွိပါေသးရဲ႕။ သမၼတေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိေသးတယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေပါက္မဲပါမယ္ထင္လို႔ အရက္ပုလင္းအဖံုးအတြင္းက ေဖာ့ျပားေလးကို ခြာၾကည့္လိုက္တဲ့သူလို ေပါက္မဲမပါဘဲ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ဆိုတဲ့ စာတန္းေလးျမင္ရသလို ခံစားရတယ္။ သမၼတကဦးသိန္းစိန္ တဲ့။ သူရဦးေရႊမန္းခမ်ာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ရာထူးနဲ႔ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္လိုက္ရတယ္။ ေဟာ- လာပါေတာ့မယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲ။ ဧရာ၀တီတိုင္းသြား၊ ပဲခူးတိုင္းသြား၊ မႏၲေလးတိုင္းသြား၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းသြား။ ပါတီဥကၠ႒တာ၀န္နဲ႔ သြားသလား။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ တာ၀န္နဲ႔ သြားသလား။ ဘာတာ၀န္ေတြနဲ႔သြားသြား၊ သိမ္းဆည္းခံ လယ္ယာေျမေတြကို မူလပိုင္ရွင္ေတြဆီ အျမန္ေပးအပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာဆိုေနေတာ့တယ္။

ဥပေဒတတ္ကၽြမ္းသူေတြကေတာ့ သူရဦးေရႊမန္းရဲ႕ျပဳမူလုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ ဥပေဒနဲ႔မညီၫြတ္ဘူးလို႔ ေထာက္ျပေနၾကေလရဲ႕။ ႏုိင္ငံေရးအကဲခတ္သမားေတြကလည္း ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ ႀကိဳပြိဳင့္႐ိုက္သလို သူရဦးေရႊမန္းဟာ ၂၀၁၅ ခုေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္ ႀကိဳပြိဳင့္႐ိုက္ေနတာလို႔ဆိုၾကတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူရဦးေရႊမန္းရဲ႕ ေျပာလံုး၊ ဆိုလံုးေတြကို သိမ္းဆည္းခံ လယ္သမားေတြက ႀကိဳက္မွႀကိဳက္။ တခ်ဳိ႕လယ္သမားေတြက သူရဦးေရႊမန္းကို ကယ္တင္ရွင္ႀကီးလိုေတာင္ အားကိုးမိၾကပါသတဲ့။

ဒါေပမဲ့ သူရဦးေရႊမန္းကို သမၼတမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က ထိပ္ဆံုးကမဟုတ္ေတာင္ ထိပ္ပိုင္းကပါ၀င္တယ္။ ႏို႔ဘယ္သူကိုမ်ား သမၼတအ ျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ခ်င္သတုန္း။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုေပါ့။ သူမကလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒက ကန္႔သတ္ထားလို႔ သမၼတမျဖစ္ႏုိင္။ အဲဒီ မွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမယံုၾကည္၊ စိတ္မခ်ႏုိင္တာေၾကာင့္၊ မိမိကိုယ္ပဲယံုၾကည္၊ စိတ္ခ်မိတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း သမၼတျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးရခဲ့မိတာပါပဲ။ မရယ္ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း သမၼတျဖစ္ ထိုက္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြအျပည့္အ၀ရွိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မိဘႏွစ္ပါးက ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္သားေတြျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏုိင္ငံ သားတေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတိုင္း သမၼတ ျဖစ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ျပ႒ာန္းထားတယ္မဟုတ္ပါလား။ တိုင္းျပည္မွာ ေတာက္ေလွ်ာက္အႏွစ္(၂၀) ေနထိုင္ ရမယ္ဟုတ္ရဲ႕လား။ တ႐ုတ္ျပည္ေရႊလီကို တရက္ေလာက္၊ အိႏ္ၵိယႏိုင္ငံ မိုေရးမွာ(၅)ရက္ေလာက္ ထိုင္းႏုိင္ငံ ရေနာင္းမွာ(၃)ရက္ေလာက္ ေနခဲ့ဖူးတာကလြဲလို႔ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ရြာမွာပဲေနထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ မယံုၾကည္ရင္ ရြာက ေက်းရြာစီမံခန္႔ခြဲမႈ ေကာ္မတီကို လာေရာက္စံုစမ္းႏုိင္ပါေၾကာင္းပါ။

စစ္ေရးအျမင္လား၊ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ စစ္ပညာက်မ္းလည္း ေလ့လာဖူးတယ္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ဆြန္ဇူးရဲ႕ စစ္ပညာလည္း ေလ့လာဖူးတယ္။ ေမာ္စီတံုးရဲ႕ စစ္ေရး(၆)ေစာင္လည္း ေလ့လာဖူးပါတယ္။ လ်ဴေရွာက္ခ်ီရဲ႕ျပည္သူ႔စစ္၊ ေခ်ေဂြဗားရားရဲ႕ ေျပာက္က်ားစစ္ပညာေတြလည္း ေလ့လာဖူးပါတယ္။ စစ္ေရးအျမင္လို႔ သံုးႏႈန္းထားျခင္းအားျဖင့္ စာေတြ႕၊ လက္ေတြ႕(၂)မ်ဳိးလံုး အက်ဳံး၀င္တာေပါ့။ လက္ေတြ႕အျမင္ရွိရမယ္လို႔ ဆိုလိုခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့ စစ္ေရးအျမင္လို႔မသံုးႏႈန္းဘဲ တပ္မေတာ္သားျဖစ္ရမယ္လို႔ ဖြင့္ဆိုမွာျဖစ္ပါတယ္။ တခါတေလျပည္သူေတြက လက္ရွိအစိုးရ အေပၚ တစက္ကေလးမွအယံုအၾကည္မရွိၾကတာ ဆိုး၀ါးလွပါရဲ႕။

အဂၤလိပ္စကားတတ္ေျမာက္ဖို႔လိုအပ္သလား။ လြယ္ပါတယ္၊ စိတ ခ်ရတဲ့ စကားျပန္ထားလိုက္မွာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အစ္မရင္းရဲ႕ သမီးအငယ္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့္ တူမက နည္းပညာ တကၠသိုလ္က အဂၤလိပ္ စာျပ ဆရာမ။ အဂၤလိပ္စကားကို ျမန္မာစကားလို မႊတ္ေနေအာင္ ေျပာႏုိင္တယ္။ အဲဒီ တူမကို ဘာသာျပန္အျဖစ္ လခေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး ခန္႔ထားလိုက္မယ္။ ဒီထက္ စိတ္ခ်ရတာ ရွိဦးမလား။ ၿပီးေတာ့ ၪာတကာနဥၥ သဂၤေဟာတဲ့။ ေဆြမ်ဳိးၪာတိေတြကို ေထာက္ပံ့ျခင္းဟာလည္း မဂၤလာ မည္တယ္လို႔ဆိုတယ္ မဟုတ္လား။ မဂၤလာ တရားေတာ္နဲ႔လည္း ညီၫြတ္သြားတာေပါ့။

ဟာ- အဲဒါကေတာ့ စိတ္ခ်။ ကၽြန္ေတာ္သာ သမၼတျဖစ္ရင္ လက္ရွိ သမၼတႀကီးေျပာတဲ့ (၃)သိန္း မေျပာနဲ႔ ငါးျပားေစ့ အေခ်ာ္တေပါက္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ လာဘ္မစားဘူး။ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္ တေန႔ကုန္က်ေငြကို တြက္ျပမယ္။ မနက္ခင္း လက္ဖက္ရည္နဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးေသာက္တာက ေျခာက္ရာက်ပ္၊ မနက္ ထမင္း၊ ည ထမင္းစားတာကေတာ့ ပံုမွန္မရွိဘူး။ တေထာင္ေက်ာ္ ကုန္တာလည္း ရွိတယ္။ ခုနစ္ရာကုန္တာလည္း ရွိတယ္။ တနပ္ ပ်မ္းမွ် တေထာင္ပဲထား။ ႏွစ္နပ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေထာင္။ ေန႔ခင္း လက္ဖက္ရည္ေသာက္တာက သံုးရာ။ ကြမ္းဖိုးက ေျခာက္ရာဆိုေတာ့ တေန႔ ကၽြန္ေတာ္ တေယာက္ကုန္က်ေငြက သံုးေထာင္ငါးရာေလာက္ရွိတယ္။ ဟို-၀န္ႀကီးတပါးေျပာသလို တေန႔ ႏွစ္ေထာင္နဲ႔ မေလာက္ငွတာေတာ့ အမွန္ပဲ။

သမၼတရဲ႕ လစာက တလသိန္းငါးဆယ္ႀကီးမ်ားေတာင္ မဟုတ္လား။ အိမ္လခ ေပးစရာမလို။ မီတာေၾကး ေပးစရာမလို။ ယာဥ္ေမာင္းနဲ႔ ထမင္းခ်က္နဲ႔။ သိန္းငါးဆယ္ အသားတင္ က်န္တယ္။ တႏွစ္ သိန္း(၆၀၀)၊ ငါးႏွစ္ဆိုေတာ့ သိန္း (၃၀၀၀)စလံုး ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျပန္လွဴခဲ့မယ္။ တကယ္ ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပဲ။ ကြယ္လြန္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ေနာက္ ဘာမွမပါဘူးဆိုတာ တရားသိ၊ သိပါတယ္။

သမၼတျဖစ္လာဖို႔ ဘယ္လို လႈပ္ရွားမႈစတင္မလဲ ဟုတ္လား။

ေျပာခဲ့ၿပီေလ။ အခု ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းက တိုင္းေတြ လွည့္ၿပီး ျဖစ္လာမယ္၊ မျဖစ္မလားဘူးဆိုတာ အပထား။ တိုင္းျပည္တ၀ွမ္းျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လယ္/ယာ သိမ္းဆည္းခံမႈ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ေျပာဆိုေနၿပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္သူ လယ္သမားေတြ ခမ်ာ သူရဦးေရႊမန္းကို ကယ္တင္ရွင္ႀကီးအျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ထင္ျမင္ေနၾကေပါ့။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လည္း ကာလအရွည္ၾကာဆံုး ေျမယာသိမ္းဆည္းမႈ ျပႆနာ ျဖစ္ေနတဲ့ လက္ပံေတာင္းေၾကးနီစီမံကိန္းကို သြားရမွာေပါ့။ သြားၿပီးေတာ့ အျမန္ဆံုးေျပလည္မႈရရွိေအာင္ ေျဖရွင္းခိုင္းရမွာေပါ့။ ေျပလည္ႏိုင္မလားလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေအာင္ ေခ်ာင္ပိတ္ မေမးပါနဲ႔။

ေသခ်ာတာတခု ေျပာႏိုင္တာက လက္ပံေတာင္းကို ကၽြန္ေတာ္သြား တာဟာ ကၽြန္ေတာ္ သမၼတျဖစ္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳပြိဳင့္႐ိုက္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။

ကိုေလးျမတ္
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
https://www.facebook.com/NewsWatchJournal

Share on Google Plus

About Editor

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.