ေငြပါမွ ဘုရားဖူးႏိုင္တဲ့ေခတ္ ေရာက္ေနၿပီလား

ဘုရားဖူးအခ်ဳိ႕ဖိနပ္အပ္ႏွံေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု - ေဂ်ေမာင္ေမာင္(အမရပူရ))

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ တန္ခိုးႀကီးဘုရားတစ္ဆူဆူသုိ႔ ဘုရားဖူးသြားေရာက္လုိပါက ေငြစအတန္အသင့္ေဆာင္သြားရန္ လိုပါလိမ့္မည္။

‘‘ဖိနပ္မ်ားအပ္သြားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ အိတ္နဲ႔သယ္သြားပါ’’ဟု ဘုရားမုခ္ဦးေရွ႕တြင္ အသံစာစာျဖင့္ ဘယ္သူလာလာ ေျပာမည့္သူအခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖိနပ္အပ္ႏွံခအနည္းဆံုး ၅၀ က်ပ္လုိပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေႂကြရွားပါးျခင္းေၾကာင့္ ဖိနပ္အပ္ဌာနတြင္ ဖိနပ္အပ္ခတစ္ရန္ ၅၀ က်ပ္ဟု ေရးထားေသာ္လည္း ၁၀၀ တန္၊ ၂၀၀ တန္ေပးသည့္အခါ တစ္ခါတစ္ရံ ျပန္မအမ္းပါ။ ဖိနပ္မအပ္ဘဲ ပလတ္စတစ္သာယူမည္ဆုိပါက အိတ္ပါးတစ္လံုးကို အနည္းဆံုးေငြ ၁၀၀ က်ပ္ျဖင့္ ေရာင္းပါလိမ့္မည္။

ဘုရားဖူးမ်ားအေနျဖင့္ ဖိနပ္အပ္ဌာနမ်ားမွ ဖိနပ္အပ္ခ၊ ပလတ္စတစ္အိတ္ခမွ ေငြမ်ားသည္ ဘုရားအတြက္ လွဴဒါန္းသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ ထိုလုပ္ငန္းမ်ားမွာ စီးပြားေရးဆန္ဆန္ ကန္ထ႐ိုက္ယူ လုပ္ကိုင္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။

‘‘ေရႊတိဂံုကိုသြားရင္ ပထမဦးဆံုးစိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္ရတာက ဘုရားမုခ္ဦးကစတာပဲ။ ဖိနပ္အပ္ဖို႔ကို အသည္းအသန္ေအာ္ဟစ္ေနတယ္။ ကိုယ့္ဖိနပ္ကို ယူသြားရမွာေတာင္ အျပစ္မကင္းသလို ခံစားရတယ္။ ဘုရားကို ဒီဘက္မုခ္ကတက္ၿပီး ဒီဘက္မုခ္ကပဲ ျပန္ဆင္းရမယ္လို႔ ဘယ္သူမွ အာမခံထားတာမဟုတ္ဘူးေလ’’ဟု အသက္ (၃၀)အရြယ္ မေအးသူဇာကေျပာသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ နာမည္ႀကီးေစတီပုထိုးမ်ားတြင္ ေဂါပကမ်ားက ေစတီရင္ျပင္ေတာ္သန္႔ရွင္းေရးအတြက္ဟုဆိုကာ ဖိနပ္မ်ားယူေဆာင္ခြင့္မျပဳေပ။ ယူေဆာင္ပါက အိတ္ျဖင့္သာ သယ္ေဆာင္ေစသည္။ ထို႔အျပင္ ေဂါပကမ်ားက ဖိနပ္အပ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို ကန္ထ႐ိုက္ေပးကာ လုပ္ကိုင္လာေစခဲ့ရာ ယင္းလုပ္ငန္းမ်ား တြင္က်ယ္လာခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုခန္႔ရွိလာခဲ့သည္။ ဖိနပ္ကန္ထ႐ိုက္လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ဘုရားဖူးလာသူမ်ားထံမွ ဖိနပ္မ်ားကို တစ္ရန္လွ်င္ ၅၀ က်ပ္ျဖင့္ ေကာက္ခံေလ့ရွိၿပီး မအပ္လွ်င္လည္း ဖိနပ္ထည့္ရန္ ပလတ္စတစ္အိတ္ ေရာင္းေလ့ရွိသည္။

‘‘ဖိနပ္တစ္ရန္ကို ၅၀ လုိ႔သာ ေျပာတယ္။ ၂၀၀ တန္ေပးလည္း ျပန္မအမ္းဘူး။ အိတ္ကလည္း ေစတနာပါသေလာက္ ေျပာေပမယ့္လည္း အနည္းဆံုး ၁၀၀ ေပးရတယ္’’ဟု ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုေဇယ်ာလတ္က ေျပာသည္။

ဘုရားေပၚ ဖိနပ္ယူေဆာင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း မေအးသူဇာက ‘‘ဘုရားေပၚ ဖိနပ္သယ္သြားလို႔ ဘုရားညစ္ပတ္တယ္ဆုိတာကို လက္မခံဘူး။ ဒါက သက္သက္စားေပါက္ထြင္တယ္လုိ႔ထင္တယ္’’ဟု ၎၏အျမင္ကိုေျပာသည္။

‘‘ပထမစျမင္တုန္းက သူတုိ႔ကို ေစတနာ့ဝန္ထမ္းလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ သူမ်ားဖိနပ္ကို မရြံမရွာကိုင္ၿပီး လုပ္ေပးေနတာ အရမ္းကိုထူးဆန္းတယ္လုိ႔ထင္တာ။ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာသိမွ အံ့ဩမိတယ္’’ဟု ေရႊတိဂံုေစတီသို႔ ရွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ေလ့လာခဲ့ေသာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားေဂ်ာ့ကေျပာသည္။

ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားေဂါပကမ်ားက ႏွစ္စဥ္တင္ဒါေခၚယူေလ့ရွိကာ လုပ္ငန္းတုိင္းအတြက္ သတ္မွတ္ေဈးမ်ားရွိသည္။ ၂၀၁၅ အတြက္ ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္းမွ ေရႊတိဂံုေစတီ အေရွ႕ဘက္ေစာင္းတန္းမွာ ေလလံေၾကး ၂၂၅ သိန္း၊ အေနာက္ဘက္ေစာင္းတန္းတြင္ ၇၅ သိန္း၊ ေတာင္ဘက္ေစာင္းတန္း ၁၅၅ သိန္းႏွင့္ ေျမာက္ဘက္ေစာင္းတန္းမွာ သိန္း ၃၀၀ အထိ ေဈးေပါက္ခဲ့သည္။ အေရွ႕ဘက္ ဓာတ္ေလွကားတြင္ သိန္း ၄၁၀၊ ေျမာက္ဘက္ဓာတ္ေလွကားတြင္ သိန္း ၃၁၅ ႏွင့္ ေတာင္ဘက္ဓာတ္ေလွကားတြင္ ၈၂ သိန္းထိ ရွိခဲ့သည္။

ေရႊတိဂံုေစတီအေရွ႕ဘက္မုခ္မွာ လူဝင္အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ႐ိုး႐ိုးေလွကားမွာ တစ္ရက္လွ်င္ လူငါးေသာင္းခန္႔ လာေရာက္ေလ့ရွိသည္။ ပိတ္ရက္မ်ားတြင္ လူတစ္သိန္းေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ေၾကာင္း အေရွ႕ဘက္ေစာင္းတန္း ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္းမွ သိရသည္။

‘‘ဖိနပ္ကန္ထ႐ိုက္ဆိုတာက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ကုသိုလ္ရတဲ့လုပ္ငန္းပါ။ ဒီကေပးတဲ့ ေလလံဆြဲတဲ့ေငြကလည္း ဘုရားႀကီးရဲ႕ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ လစာျဖစ္ၿပီး ဘုရားႀကီးရဲ႕သန္႔ရွင္းေရးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း တခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ ဖိနပ္အပ္ရမွာေျပာတာကို မအပ္ဘဲ ယူသြားၾကတာေတြလည္းရွိတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔လည္း ဘုရားႀကီးအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန ကုသိုလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေဆာင္ေပးေနတာပါ’’ဟု ေရႊတိဂံုေစတီ ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနသူ အမ်ိဳးသမီးကေျပာသည္။

၎ေျပာသကဲ့သို႔ ဖိနပ္ကို အပ္ႏွံျခင္းမျပဳ၊ ပလတ္စတစ္လည္း မဝယ္ဘဲ ကိုယ္တိုင္အိမ္မွ ယူလာေသာ ပလတ္စတစ္ျဖင့္ ဖိနပ္သယ္သူအခ်ိဳ႕လည္း ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ ပလတ္စတစ္အိတ္ပါယူလာသူ အလြန္ရွားပါသည္။

ေရႊတိဂံုေစတီတြင္သာမကဘဲ အျခားေသာေစတီပုထိုးမ်ားတြင္လည္း ကန္ထ႐ိုက္ေပးသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားရွိသည္။ ကမၻာေအးေစတီတြင္လည္း ယခုႏွစ္ ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္းအတြက္ ေလလံေဈးႏႈန္းမွာ သိန္း ၁၇၀ ေက်ာ္ ေပါက္ခဲ့သည္။ ယင္းေလလံေၾကးကို ပထမအရစ္က်ပ္သိန္း ၉၀ ျဖင့္ ႏွစ္ခါခြဲသြင္းရေၾကာင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကိုပါ တစ္ရန္ ၅၀ က်ပ္ႏႈန္းသာ ေကာက္ခံေၾကာင္း ကမၻာေအးေစတီေဂါပကအဖြဲ႕မွ တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးကေျပာသည္။

‘‘ကမၻာေအးဘုရားမွာ ဖိနပ္ကန္ထ႐ိုက္ေပးခဲ့တာ သံုးႏွစ္ရွိၿပီ။ ဘုရားကို တစ္ရက္လူဝင္ႏႈန္းက ၾကားရက္ ၃၅၀ ကေန ၄၀၀ ၾကားရွိၿပီး ပိတ္ရက္ေတြမွာ ပ်မ္းမွ် ၅၀၀ လူဝင္တယ္’’ဟု ၎ကေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူအမ်ားစုကိုးကြယ္သည့္ ဗုဒၶဘာသာအပါအဝင္ အာရွတိုက္မွ ကိုးကြယ္မႈဘာသာေရးအမ်ားစုသည္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာအေဆာက္အအံုမ်ားတြင္ ဖိနပ္စီးျခင္းကို တားျမစ္ထားၿပီး ဖိနပ္စီးျခင္းသည္ ဘာသာေရးကို မေလးစားရာေရာက္သည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ ဗုဒၶဘာသာသာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ားနည္းတူ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း ဖိနပ္စီးခြင့္မျပဳထားေပ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားသို႔ လာေရာက္သူမ်ား၏ ဖိနပ္မ်ား ေပ်ာက္ရွမႈမရွိေစရန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပံုမွာ ဘာသာတစ္ခုႏွင့္တစ္ခု မတူညီေပ။

ဘုရားေက်ာင္းလာသည့္သူမ်ား ဖိနပ္ေပ်ာက္ရွမႈမရွိေစရန္ ဘုရားေက်ာင္းဝန္ထမ္းတစ္ဦးကို ခန္႔အပ္ထားေၾကာင္း လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ စရီမာရီယမၼာန္မယ္ေတာ္ႀကီး ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းမွ ပေရာဟိတ္ပုဏၰားဦးသိန္းျမင့္ကေျပာသည္။

‘‘ဘုရားေက်ာင္းလာရင္ ဖိနပ္ေပ်ာက္တယ္ျဖစ္မွာစိုးလုိ႔ အခုလိုလုပ္ထားတာ။ စီးပြားေရးအရ မလုပ္ခုိင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေစတနာအရ ေပးသြားတာေတာ့ရွိတယ္’’ဟု ၎ကဆက္ေျပာသည္။

အစၥလာမ္ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ဗလီမ်ားတြင္ ဖိနပ္အပ္ျခင္းကို မရွိဆင္းရဲသားမ်ားအား လုပ္ကိုင္ေစၿပီး စီးပြားေရးအရ လုပ္ကိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ေစတနာအေလ်ာက္ေပးသည့္ ေငြေၾကးကိုသာယူေၾကာင္း အစၥလာမ္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးကေျပာသည္။ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းမ်ားတြင္မူ ဖိနပ္ခြၽတ္ရေလ့မရွိဘဲ ဦးထုပ္သာခြၽတ္ရသည္။

 ‘‘ဘုရားေက်ာင္းတက္ရင္ ဖိနပ္ခြၽတ္ဝင္စရာမလိုဘူး။ ဦးထုပ္ကေတာ့ ခြၽတ္ရတယ္။ ကိုယ့္ထက္ အသက္ႀကီးဝါႀကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြေရွ႕မွာ ႐ိုေသတဲ့သေဘာပါ’’ဟု ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းဆရာ ကိုၾကည္သိန္းက ေျပာသည္။

လက္ရွိ ဗုဒၶဘာသာေစတီပုထိုးမ်ားတြင္ ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္းမ်ားမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္ေသာ္လည္း အလွဴခံႏွင့္ မကြဲျပားသည္ကို ေက်ာင္းသားမ်ား စုေပါင္းပရဟိတလုပ္ကုိင္ေလ့ရွိသူ သန္လ်င္နည္းပညာတကၠသိုလ္မွ စတုတၳႏွစ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးက ‘‘အခုက ဖိနပ္အပ္ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းကို ဘာသာေရးအသံုးျပဳၿပီး အလွဴေငြပံုစံ ေကာက္ေနၾကတယ္။ ဝန္ေဆာင္မႈတစ္ခုအေနနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းလုပ္သင့္တယ္။ အခုလို ထင္ေယာင္ထင္မွားလုပ္တာမေကာင္းဘူး’’ဟုေျပာသည္။

ဘုရားေပၚဖိနပ္ယူရန္ ပလတ္စတစ္အိတ္မ်ား အသံုးျပဳေနျခင္းသည္ အမိႈက္မ်ားပြေစၿပီး သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိခိုက္ေစႏိုင္သျဖင့္ ပလတ္စတစ္အိတ္မ်ား အစားျပန္လည္အသံုးျပဳႏုိင္မည့္ အိတ္မ်ားကိုသာ အသံုးျပဳသင့္ၿပီး အဆိုပါအိတ္မ်ားကို မည္သည့္မုခ္ဝတြင္မဆိုယူႏိုင္ၿပီး အျပန္တြင္ မည္သည့္မုခ္တြင္မဆုိ ထားခဲ့ႏုိင္ရန္ စီစဥ္ေပးသင့္သည္ဟု ၎ကေျပာသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈေပးရန္ ပရဟိတအသင္းမ်ား ရွိေသာ္လည္း ၂၀၁၂ ေရႊတိဂံုေစတီ ၂၆၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားစုေပါင္း၍ ဖိနပ္ထည့္ရန္ အိတ္မ်ားလွဴဒါန္းမွဳကို တားျမစ္ခံခဲ့ရသည္ဟု ၎ကဆုိသည္။

ဖိနပ္အပ္လုပ္ငန္း ကန္ထ႐ိုက္ေပးမႈကို ကန္႔ကြက္သူမ်ားရွိေသာ္လည္း ေထာက္ခံသူမ်ားလည္းရွိသည္။ မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွ ေရႊတိဂံုေစတီသို႔ ႏွစ္စဥ္လာေလ့ရွိသည့္ အသက္(၇၀)ေက်ာ္ မြန္တုိင္းရင္းသားအဘြား ေဒၚသန္းဝင္းက ၎ငယ္စဥ္အခါက ေရႊတိဂံုေစတီသို႔လာသည့္အခါ ဖိနပ္ကို ႀကိဳက္သည့္ေနရာတြင္ ထားခဲ့ႏိုင္ၿပီး ဖိနပ္မွားသည္မွလြဲ၍ အေပ်ာက္အရွမရွိခဲ့ဘူး’’ဟုေျပာသည္။

‘‘အလွဴအတန္းလုပ္ဖို႔ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုလာတာ ၅၀၊ ၁၀၀ က ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဘုရားသန္႔ရွင္းေရးအတြက္ တတ္အားသေရြ႕လွဴဖို႔အဆင္သင့္ပါပဲ’’ဟု ၎ကေျပာသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ဘုရားအမ်ားစုတြင္ ဖိနပ္အပ္သည့္လုပ္ငန္းမ်ားသာမကဘဲ သန္႔စင္ခန္းလုပ္ငန္း၊ ခိုစာေကြၽးလုပ္ငန္း၊ သစ္သီးမ်ားခူးသည့္လုပ္ငန္း၊ အုန္းပြဲ၊ ငွက္ေပ်ာပြဲေရာင္းခ်သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားမွအစ ဘုရားေရႊသကၤန္းကပ္သည့္ ေရႊဆိုင္းလုပ္ငန္းကိုပါ ကန္ထ႐ိုက္ေပးလုပ္ကိုင္မႈမ်ားရွိေနသည္။

‘‘အခု ဘုရားကန္ထ႐ိုက္လုပ္တာေတြက အကုန္ေအာင္ျမင္တယ္။ ဖိနပ္ကန္ထ႐ိုက္ေတြကေတာ့ မုခ္ေလးမုခ္မွာ ဓာတ္ေလွကားနဲ႔ ေစာင္းတန္းသတ္သတ္စီခြဲထားတယ္။ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္ကေန ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္အထိ ဆြဲတယ္။ ဘုရားမွာ ၾကားရက္လူဝင္တာ ၂၅,၀၀၀၊ ၃၀,၀၀၀၊ ပိတ္ရက္က ၄၀,၀၀၀ ေလာက္ လူဝင္တယ္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးဆိုရင္ သံုးသိန္းခြဲေလာက္ထိရွိတယ္’’ဟု ေရႊတိဂံုေစတီေဂါပကအဖြဲ႕ဥကၠ႒ ဦးဝင္းႀကိဳင္ကေျပာသည္။

‘‘ဟိုးအရင္တုန္းက ဘုရားေတြမွာ ေငြေပးၿပီး ကန္ထ႐ိုက္ယူတာမ်ိဳးမရွိဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း ဘုရားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကန္ထ႐ိုက္ယူတဲ့ပံုစံေတြ အမ်ားႀကီးရွိလာၿပီ။ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ကန္ထ႐ိုက္လာေလွ်ာက္တဲ့ ေလလံတင္ဦးေရေတြလည္း မနည္းဘူး။ စီးပြားေရးသမားေတြမ်ားလာတဲ့သေဘာပဲ။ ကန္ထ႐ိုက္လုပ္ငန္းက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အဆင္ေျပတယ္’’ဟု ကမၻာေအးေစတီ ေဂါပကအဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးကေျပာသည္။

၂၀၁၅ အတြက္ ကန္ထ႐ိုက္လုပ္ငန္းစုစုေပါင္းမွ ေရႊတိဂံုေစတီတစ္ခုတည္းတြင္ က်ပ္ေငြသိန္းေပါင္း ၁၅,၀၀၀ ေက်ာ္ရရွိသည္ဟု ေရႊတိဂံုေစတီေဂါပကအဖြဲ႕မွ တာဝန္ရွိသူကေျပာသည္။ အဆိုပါေငြပမာဏသည္ ၂၀၁၄-၁၅ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္မွရရွိသည့္ ဓာတ္သတၱဳႏွင့္ ရတနာလုပ္ငန္းမ်ားမွရေသာ အခြန္ထက္ က်ပ္သိန္း ၁,၀၀၀ ေက်ာ္မ်ားေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးမွာ ကမၻာတြင္  အလွဴအတန္းႏွင့္ ေပးကမ္းရက္ေရာမႈတြင္ အေမရိကန္ႏွင့္အတူ ထိပ္ဆံုး၌ ပူးတြဲရပ္တည္ေနေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးအတြက္ လက္မေႏွးတတ္သည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုရားေစတီမ်ားတြင္ စီးပြားေရးဆန္ဆန္လုပ္မႈမ်ိဳး မရွိသင့္ေၾကာင္း ေဝဖန္သူအခ်ိဳ႕ရွိသည္။

‘‘ေဂါပက,က ဘုရားကို သူပိုင္ပစၥည္းလို ဟိုဟာကို ကန္ထ႐ိုက္ေပးလုိက္၊ ဒီဟာကိုကန္ထ႐ိုက္ေပးလိုက္နဲ႔ ဘုရားက စီးပြားရွာတဲ့လုပ္ငန္းႀကီးလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီဘုရားေတြဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာေတြပိုင္တာပါ။ အခုေတာ့ ေဂါပကေတြလုပ္တာက အရင္တုန္းကလို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဘုရားသြားခ်င္ရင္ေတာင္ ေငြယူသြားပါလို႔ေျပာရမလိုျဖစ္ေနၿပီ’’ဟု မေအးသူဇာက ေျပာသည္။

‘‘ဘုရားက ကန္ထ႐ုိက္ေတြက ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံၿပီး စီးပြားေရးသမားေတြ လုပ္ေနၾကတာ။ ေခတ္စနစ္ကလည္း မေကာင္းတဲ့အတြက္ မလုပ္သင့္ေတာ့ဘူး။ ဒီလုပ္ငန္းေတြက စီးပြားေရးအရမ္းဆန္တယ္။ ရပ္သင့္ေနၿပီ။ တျခားဘာသာျခားေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာကို အထင္ေသးစရာေတြျဖစ္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြမွာဆိုေတာ့ ပိုၿပီးမတင့္တယ္ဘူး။ ဘာသာေရးနဲ႔ စီးပြားေရးကလည္း မအပ္စပ္ဘူး’’ဟု ေရႊည၀ါဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားသည္။

By

ထြန္းထြန္းမင္း

ျဖဴေဖြးသန္႕                                                                                                                                     Source:7daydaily.com

Share on Google Plus

About Editor

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.