လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ေတာ့ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္လို႔ေပါ့ရွင္။ လူတိုင္း စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခု ခံစားခ်င္တယ္ဆိုတာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ လို႔ပဲ ကၽြန္မေတာ့ထင္တယ္။ စာဖတ္ျခင္းက ကၽြန္မတို႔ကို ဘဝတစ္ခုထဲက ဆြဲထုတ္သြားတတ္တယ္။ လည္ေနတဲ့ သံသရာစက္ဝန္းထဲက ဆြဲေခၚသြားတတ္တယ္။ ေန႔စဥ္ ႐ိုးအီေနတဲ့ ဝန္းက်င္ထဲကေန တစ္ခုခုထဲမွာ ဝင္စားသြားေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တယ္။
စာဖတ္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မကေတာ့ အျခားကမၻာတစ္ခုကို ေရာက္သြားသလို ခံစားမိတယ္။ စာထဲက အေၾကာင္းအရာ ေတြကကၽြန္မကို ဖမ္းစားထားၿပီဆိုရင္ သူဘာေျပာေျပာ ျဖစ္ႏိုင္တာေတြ၊ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြအပထား ကၽြန္မက ေတာ့ အဲဒီစာေရးသူေခၚတဲ့ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ၿပီး ပကတိဘဝနဲ႔ ကင္းကြာသြားေတာ့တာပဲ။
စာဖတ္ရင္ ၾကည္ႏူးစိတ္ေတြ ဝင္လာတယ္ဆိုတာ ထြက္ေပါက္တစ္ခုလို႔ ခံယူထားသလို၊ အဲဒီထြက္ေပါက္ရဲ႕ အျခားတစ္ဘက္မွာ ဘဝတစ္ခုနဲ႔ ျပန္လည္ရွင္သန္လိုက္ရသလိုလည္း ခံစားမိသေပါ့။
စာဖတ္တာ အထီးက်န္စိတ္ေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္ေအာင္လည္းပါတယ္။ တစ္ကိုယ္တည္း အထီးက်န္ေနရင္ ကၽြန္မကေတာ့ စာအုပ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္တာပဲ။ ကၽြန္မအဲဒီအခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ထားသူေတြ၊ မထင္မွတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔ရေတာ့မယ္လို႔လည္း စိတ္ထဲခံစားလိုက္မိတယ္။
ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္စာဖတ္သလဲဆိုေတာ့
အမွန္တရားကို သိခ်င္လို႔ဖတ္တယ္
ဘာသာစကားကုိ ျမတ္ႏိုးလို႔ဖတ္တယ္
ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ျပန္ၿပီးႏိုးထလာေအာင္ဖတ္တယ္
လူေတြအေၾကာင္း သိခ်င္လို႔ဖတ္တယ္။
ကၽြန္မ စာအုပ္ေတြကိုခ်စ္တယ္
စာအုပ္ေတြက ကၽြန္မကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေစလိမ့္မယ္လို႔ ယံုတယ္
စာအုပ္ေတြက ကၽြန္မကို လံုၿခံဳေႏြးေထြးေစမယ္လို႔ ယံုတယ္
စာအုပ္ေတြထဲမွာ ကၽြန္မနစ္ေျမာေနခ်ိန္ဟာ
ကၽြန္မ အရာရာကေန လြတ္ေျမာက္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္။
(Isabelle Cartwright ေရးတဲ့ Why do we read? ဆိုတဲ့ စာေလးကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ ျပန္လည္ခံစား ေရးၾကည့္ တာပါ)
Source:maukkha.org

0 comments:
Post a Comment